Sana aydınlık bir hikaye anlatacağım bugün. Karanlık yok biliyor musun? Gördüğün hiçbir şeyin var olmadığını biliyor musun? Tek varlık ışık. Ve tek karanlık senin kalbinde var olan, hiç göremediğin. Bu; senin cezalandırılma biçimin. Karanlık kalp kötülerin cezasıdır. Bu cezayla yaşar, aydınlatamaz ve aydınlanamazlar. Kalbin karanlıksa gelme benimle. Dur yolda bekle. Gelme bazen. Kal orada ve bekle. Kötülüklerinle gelme. Sen sadece çık kendi yoluna ve bekle. Yazdıklarım kadar büyük, içimdekiler kadar çocuğum ben. Her gece başımı koyduğum yastık kadar huzurlu, aldığım her nefes kadar vicdanlıyım ben. Sen kalbindeki ışık kadar aydınlıksın, benim görebildiğim. İçimdesin, çünkü bu senin ödülün. Kötüleri almam ki ben çemberime. Sen gelme. Dur kendi yolunda ve bekle. Gittiğim yer başka, yolum başka, ışıklarım çok başka benim. Çabasız yaşar ve çabasız yazarım ben. Kalbi ışıksız kim varsa, gelmeyin benimle. Bırakırım kendi yolunda seni. Sakın gelme, almam çemberime! İçindeki karanlık senin en büyük cezan. Aydınlanamadığın her nefes kadar aydınlatamazsın dünyanı. Aydınlatamadın zaten..Bu yüzden gelme! Işıklı yolu göremediğin için gelme. Sevmeyi bilmediğin için benimle sakın yürüme. Ben perdeyi aralayabiliyorum. Ve söylüyorum. Karanlık yok biliyor musun? Hayat denilen şey, anlık ve aydınlık bir buluşma. Bu buluşmayı da yazacağım.. Sadece bekle. Seni seviyorum yolu ışıklı ve güzel olan.
sahil. xx
Pants and Top: Zara
Coat: Stefanel
Shoes: Adidas
Bag: Manu Atelier
